خلق‌وخوی بد؛ مسئله‌ای فراتر از حالت منفی ذهن

پژوهشگران در مطالعه‌ی جدیدی دریافتند، خلق‌و‌خوی منفی افراد که به‌صورت روزانه ثبت شده بود، با سطوح بالاتر التهاب (پاسخ طبیعی سیستم ایمنی بدن در برابر جراحت و عفونت ولی درعین حال نشانه‌ای از بیماری‌های مزمن) همراه بود. تا قبل از این، در بیشتر پژوهش‌ها درمورد ارتباط بین عواطف منفی و نشانگرهای التهاب، روی عواطف به خاطر آورده شده تمرکز می‌شد که در آن‌ها شرکت‌کنندگان با نگاهی به گذشته، خلق‌‌وخوی خود را طی هفته یا ماه گذشته، با استفاده از یک پرسشنامه‌ی استاندارد گزارش می‌کردند.

پژوهشگران برای اینکه ببینند که آیا یک اندازه‌گیری منظم‌تر از عواطف به نام عواطف لحظه‌ای اکولوژیکی می‌تواند ارزیابی دقیق‌تری از خلق‌‌خو مهیا کند، مطالعه‌ای انجام دادند. جنیفر گراهام انگلند، نویسنده‌ی مقاله می‌گوید:

بسیاری از ابعاد ارتباط بین عواطف و التهاب هنوز کشف نشده‌اند. طبق دانش ما، کسی تاکنون اندازه‌ی تاثیر روش‌های ارزیابی یا زمان‌بندی را روی برآورد ارتباط بین عواطف و التهاب، مورد بررسی قرار نداده است.

به‌گفته‌ی پژوهشگران، سنجه‌های بازیادآوری عواطف با گذشت زمان، نسبت‌به اریب ناشی از حافظه حساس بوده و می‌تواند تحت‌تاثیر عوامل شخصیتی قرار گیرد، درحالی‌که تصور می‌شود ارزیابی‌های لحظه‌ای در زمان واقعی، روشی بهتر برای سنجش تجارب عاطفی باشند. پژوهشگران ۲۲۰ شرکت‌کننده را در مطالعه‌ی خود درنظر گرفتند و طی دو هفته، پنج‌بار در هر روز خلق‌و‌خوی آن‌ها را ثبت کردند. هرکدام از شرکت‌کننده‌ها با استفاده از تلفن‌های هوشمند، میزان هرکدام از احساسات مثبت (احساساتی نظیر شادی، رضایت و لذت) و منفی (نظیر اضطراب، خشم، افسردگی، ناامیدی و ناراحتی) خود را ارزیابی و ثبت می‌کردند. علاوه بر خودارزیابی‌های روزانه، این شرکت‌کنندگان در پایان دوره نیز عواطف مثبت و منفی خود را بازیادآوری کردند. در طول مطالعه سطوح سیتوکین‌های التهابی موجود در خون آن‌ها نیز اندازه‌گیری شد.

پژوهشگران با تجزیه‌و‌تحلیل کل اطلاعات، ارتباطی بین سنجه‌های یادآوری یا سنجه‌های لحظه‌ای عواطف مثبت و منفی و نشانگرهای التهابی پیدا نکردند، اما هنگامی که آن‌ها فقط داده‌های هفته‌ی آخر مطالعه را مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار دادند، شاهد ارتباطی در زمینه‌ی عواطف منفی و نشانگرهای التهابی بودند.

درحالی‌که تجمع عواطف لحظه‌ای منفی هفته‌ی اول، هیچ ارتباطی با هیچکدام از نشانگرها نداشت، تجمع عواطف منفی در هفته‌ی دوم با سطوح بالاتر هفت سنجه‌ی مرتبط با التهاب مرتبط بود. لازم به ذکر است که در این مطالعه برای عوامل تاثیرگذار دیگری نظیر سن، جنسیت، شاخص توده بدنی، تحصیلات، وضعیت سلامتی و استفاده از استاتین‌ها تصحیح انجام شد. گراهام انگلند می‌گوید:

طبق دانش ما این‌ها نخستین نتایجی هستند که نشان‌دهنده‌ی ارتباط بین عواطف منفی تجمع یافته از زندگی روزانه و سنجه‌های التهابی است که بعدا اندازه‌‌گیری شده است. به‌نظر می‌رسد که حداقل ارتباطی بین خلق‌و‌خوی منفی افراد طی روز و نشانگرهای التهابی وجود دارد که می‌تواند شاخصی از ضعف سلامتی و بیماری باشد، اگرچه نیاز به مطالعات بیشتری است. ما امیدواریم که این پژوهش موجب تشویق پژوهشگران دیگر برای گنجاندن سنجه‌های آنی استرس و عواطف در پژوهش‌های مرتبط با التهاب شود تا به توصیف مکانیسم‌های پشت‌صحنه‌ی ارتباط بین عواطف و التهاب کمک کند.

با توجه به این موضوع که عواطف قابل تغییرند، ما امیدواریم که این نتایج موجب انجام پژوهش‌های بیشتری برای درک ارتباط بین عواطف و التهاب شود با این امید که بتوانند منجر به مداخلات روانشناختی جدیدی شوند که موجب ارتقای سلامتی و شکستن چرخه‌ای شوند که می‌تواند منجر به التهاب مزمن، ناتوانی و بیماری شود.