زنده به گور شدن کارمندان زیر آوار گرانی و حقوق ناچیز

بله، حقوق کارمندان افزایش پیدا نمی‌کند اما قیمت تقریبا همه کالاها هر روز در حال افزایش است. گوشت سی هزار تومانی، شصت هزار تومان شده است و حقوق کارمند همانی بود که هست.

تورم سر به آسمان می‌ساید اما حقوق کارمند همانی بود که هست. بالاخره کسی که شغل آزاد دارد مثلا مغازه دار است وقتی کالایی بالا می‌رود، او هم خدماتی که به مردم می‌دهد را گران می‌کند. کارمند اما …

باید به شدت فکری به حال کارمندان کرد. واقعا نمی‌شود با حقوق کارمندی که معلوم نیست سروقت هم پرداخت می‌شود یا نه در روزگار فعلی یک زندگی ساده را اداره کرد.

گذراندن سی روز سخت با حقوق کارمندی

سی روز زندگی با حقوق کارمندی در جامعه‌ای که هر روز شیر، گوشت و برنج یک قیمت است بسیار سخت است. در جامعه‌ای که در عرض یک شب اجاره خانه دو برابر می‌شود زندگی با حقوق کارمندی سخت است.

قطعا جامعه کارمندی ایران، روزهای سختی را سپری می‌کند و قطعا جر اولین دسته‌های است که زیر این فشار استخوان‌هایش خرد خواهد شد.

خوب و یا بد آنها این سبک زندگی را برای خود اتخاب کرده‌اند و وارد بازار آزاد نشده‌اند اما نباید اجازه داد که تورم دستان خود را آنقدر به گلوی قشر کارمندان فشار دهد تا آنها به مرحله خفگی برسند.

کاش حضرات مسؤول برای یک ماه هم شده خود را جای کارمندان می‌گذاشتند تا طعم نداشتن را می‌چشیدند. کارمندان شب‌ها با فکر بدهی، خرج زندگی بچه‌ها، احتمالا جهیزیه، خرج عروس پسر و هزار فکر دیگر می‌خوابند و صبح‌ها با دغدغه جمع کردن پول بیشتر روز خود را آغاز می‌کنند.

آنها برای پول بیشتر کار می‌کنند و همین باعث می‌شود هر روز از خانواده خود فاصله بگیرند. بدهی بانک، خانواده نمی‌فهمد. نمی‌فهمد پدری بعد از پایان کار اداری، دل به دل کف خیابان می‌دهد و با ماشین برای کسب چند هزارتومان بیشتر کار می‌کند. این روزها ماشین‌های شخصی بیشتر از تاکسی‌ها مسافر جابه‌جا می‌کنند.

رانندگان تپسی و اسنپ کسانی هستند که یک شغل دارند و برای کسب درآمد بیشتر برای سختن یک زندگی ساده تلاش می‌کنند.

این روزها بخشی از پدران این سرزمین شرمگین فرزندان خود هستند. فرزندانی که نمی‌دانند گرانی چیست و قیمت دلار باز زندگی پدرشان چه کرده است.

واقعا کمر بخشی از جامعه به ویژه در شهرهای بزرگ زیر بار گرانی در حال خم شدن است. اگر شرایط همینگونه ادامه پیدا کند آنها زیر آوار گرانی زنده به گور خواهند شد.

منبع: مصطفی داننده؛  عصر ایران