دولتی که از مُردگان هم مالیات می گیرد!

در ایتالیا از سال 1997 تا 2017 میلادی ( 20 سال ) ، با افزایش فشار مالیاتی، حدود 200 میلیارد یورو بیشتر از 41میلیون مالیات دهنده در این کشور اخذ شد و درآمد مالیاتی دولت از 304 میلیارد یورو به 502 میلیارد یورو افزایش پیدا کرد.

ایتالیایی ها هر سال متحمل پرداخت 100نوع مالیات مختلف متشکل از مجموعه ای از مالیات های مستقیم و غیر مستقیم شده و سرانه پرداخت مالیات در این کشور به 11هزار و 800 یورو در سال می رسد.
در سال 2016مالیات دهندگان ایتالیایی 5 ماه نخست سال را (154 روز کاری ) را صرفا برای پرداخت مالیات کار کردند که 4 روز بیشتر از متوسط آن در کشورهای منطقه یورو و 9 روز بیشتر از متوسط 28 کشور اتحادیه اروپا محسوب می شود.
در هیچ کدام از کشورهای اروپایی به اندازه ایتالیا چنین درخواستی برای مالیات نمی شود.
دولت ایتالیا همچنین بدترین پرداخت کننده در میان کشورهای اروپایی محسوب می شود و سیستم ساختاری و پشتیبانی این کشور نیز تاخیرهای زیادی دارد. با وجود این ناکارامدی ها درخواست مالیاتی در بالاترین سطح قرار دارد اما هیچ توجیهی ندارد.
فشار سنگین مالیاتی در بسیاری از موارد مانع فعالیت های روزانه بویژه برای شرکت های کوچک می شود. به غیر از هزینه حسابداران ، هزینه کاغذ بازی های مالیاتی نیز به حدود 3 میلیارد یورو در سال می رسد که خود فشار زیادی بر مالیات دهندگان وارد می کند.
فشار مالیاتی در ایتالیا به حد غیر قابل تحمل رسیده و کسب و کار را در این کشور تحت تاثیر قرار داده که موجب شده است تا از یک طرف شهروندان ایتالیایی در معرض بار مالیاتی غیر قابل تحمل قرار گیرند و از طرف دیگر، اقتصاد زیر زمینی و یا اقتصاد سیاه رونق پیدا کند.
مالیات دهندگان ایتالیایی مجبور هستند نیمی از درآمد خود را به صندوق های دولت واریز کنند، گویا شریکی 50 درصدی در سود و نه در زیان دارند.
مالیات بر مردگان نیز که ظاهرا یک شوخی به نظر می رسد در ایتالیا عادی است و واقعیت دارد و بر اساس یک طرح قانونی جدید ؛ از تازه درگذشتگان نیز گرفته می شود ، که البته بر گردن بستگان متوفی خواهد بود.
دولت با این طرح 10 درصد مالیات بر خدمات مربوط به مراسم تشییع جنازه اعمال کرده و نوعی اجاره قبر نیز از مردگان اخذ می کند که گفته می شود حدود 30 یورو در سال است.
دولت ایتالیا همچنین با اعمال مالیاتهای مختلف بر 42 میلیون و 800 هزار دستگاه خودرو که در این کشور تردد می کنند مجموعا 73 میلیارد یورو درآمد مالیاتی اخذ می کند که بالاترین آن مربوط به مالیات بر سوخت می شود.
جالب اینکه درآمد مالیاتی دولت ایتالیا از تمام ساختمان ها در این کشور، سالانه به 40 میلیارد یورو می رسد که بسیار پایین تر از درآمد مالیاتی بر خودروها است. با وجود بحران شدیدی که به تمام بخش های خودرو ضربه زد، از سال 2009 تا 2016 میلادی درآمد مالیاتی دولت از خودروها بیش از 10 درصد (6.7 میلیارد یورو) رشد کرد.
گفتنی است که بالاترین مالیاتی که صاحبان خودرو در ایتالیا متحمل می شوند، مربوط به مالیات بر سوخت است و دولت از این طریق 34.8 میلیارد یورو وارد صندوق های خود می کند این در حالی که دولت در سال 2017 میلادی مجموعا 34 میلیارد یورو برای واردات نفت و گاز هزینه کرده است. دولت برای هر لیتر گازوئیل 63 درصد و برای هر لیتر بنزین 66 درصد مالیات اخذ می کند.
دولت علاوه بر مالیات بر سوخت، مالیاتهای دیگری از جمله نگهداری خودرو، تعمیرات و خرید قطعات و لوازم یدکی و لاستیک نیز اعمال می کند که از این طریق نیز تنها در سال 2016 میلادی بیش از 10 میلیارد یورو درآمد کسب کرد.
دولت ایتالیا از طریق مالیات بر خرید خودرو بیش از 7 میلیارد یورو و از طریق مالیات سالانه خودروها نیز 6.6 میلیارد یورو بدست آورد . مالیات بر پارک خودروها و جریمه ها نیز 5.6 میلیارد یورو و بر بیمه خودروها نیز 3.9 میلیارد یورو وارد صندوق های دولت کرد.
همچنین مالیات بر عوارض اتوبانی 2 میلیارد یورو و روغن خودرو نیز 1 میلیارد یورو به حساب دولت کمک کرد .
گفتنی است که بیشترین شمار خودروها در استان شمالی لومباردیا (بیش از 6.7 میلیون دستگاه ) تردد می کنند، به دنبال آن استان مرکزی لاتزیو (4.1 میلیون دستگاه)، استان جنوبی کامپانیا ( 3.8 میلیون ) استان جنوبی سیسیل (3.6 میلیون) و استان شمالی ونتو (3.5 میلیون) قرار دارند.
کیفیت پایین حمل و نقل عمومی شهری در ایتالیا باعث افزایش خودروهای شخصی شده است که درمجموع به 42 میلیون و 800 هزار دستگاه می رسد.
بر اساس تحقیقات موسسه ‘امبروزتی’ اقتصاد ایتالیا می تواند تا 12 میلیارد یورو در سال از طریق بهبود سازماندهی حمل و نقل عمومی در 14 شهر، پس انداز کند.