یک کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با «تدبیر تازه» مطرح کرد سایه سنگین وعده ها بر تالار شیشه ای

تا جایی که حالا با گذشت حدود یک سال، مردم اعتماد خود را ازدست داده‌اند و این موضوعی جدّی است که دولت نباید از آن غافل بماند چراکه این مردم، بزرگ‌ترین سرمایه دولت و اقتصاد کشور هستند و به همین دلیل، دولت نباید اجازه دهد که آشفتگی‌های بازار، ادامه دار باشند و عمده دلیل آن هم این است که تمامی شواهد نشان می‌دهند تا این جای کار، همه وعده‌ها، همچنان انتخاباتی مانده‌اند. این در حالی است که دولت باید بداند همان طور که برای روی کارآمدن خود به حضور پُرشور مردم احتیاج داشته، برای عبور از شرایط فعلی بورس هم نیازمند حضور حداکثریِ مردم است و این مهم تحقق نمی‌یابد مگر این که دولت آن گونه که باید، اعتماد مردم را جلب کرده، وعده‌های انتخاباتی خود را در سریع‌ترین زمان ممکن، عملی و رانت و فساد را از بدنه خود حذف کند.
مریم محبی، تحلیلگر و پژوهشگر بازارهای مالی، در خصوص دلیل ریزش امروز بورس اظهار کرد: نه تنها امروز، بلکه باید ببینیم که به طور کلی، بورس ما به چه چیزی حساس شده است؟ اتفاقی که امروز می‌بینیم، نتیجه توجه نکردن مسئولان به لزوم اعتماد سازی و همراهی مردم است چراکه سرمایه هر دولتی، مردم هستند. وقتی که اعتماد مردم ازبین برود و در هر بخشی، خروج را مشاهده کنیم شاهد زیان‌های آن خواهیم بود و به همین دلیل، اگر بخواهم به طور مشخص، درمورد سود خام صحبت کنم باید بگویم وقتی به دلیل اعتماد نداشتن مردم، خروج سرمایه را می‌بینیم چنین ریزش‌هایی وجود دارد. نبود اعتمادی که ظاهراً سال‌ها برایش پایه ریزی شده است و چیزی نیست که بگویم یک شَبه اعتماد مردم ازبین رفته است و هر چقدر که از زمانِ روی کارآمدن دولت جدید می‌گذرد این موضوع شدت بیشتری می‌گیرد.‌او در رابطه با تأثیر صنایع کشور در معاملات بازار سرمایه تصریح کرد: صنایع بزرگ ما، یعنی صنایع لیدر مثل پالایشی‌ها، پتروشیمی‌ها، فلزی‌ها که کامودیتی محور هستند، بیشترین اثر را در بازار ما دارند. بنابراین، اگر یکی از نمادهای اصلی این گروه‌ها منفی شده و لیدر بازار شود، بدون شک، کل بازار هم منفی خواهد شد. ولی در جایی که صنایع اصلی بازار بورس ما رنگ و بوی چندانی ندارند و زیاد مثبت عمل نمی‌کنند، آن جاست که تا حدّی، سهم‌های کوچک می‌توانند خود را نشان دهند. از اینرو، بنده فعلاً نمی‌توانم صنعتی را با عملکرد مثبت یا منفی ببینم. زیرا کل بورس را در قالب یک ظرف آب می‌بینم که به دلیل نبود اعتماد مردم و یا تَرک خوردگی گوشه‌اش باعث خروج شده است؛ به طوری که امروز، یک گروه و فردا، گروهی دیگر مثبت است و هر روز، جای آن‌ها عوض می‌شود و گروهی که امروز، لیدر سودآوری است، فردا لیدر منفی گرایی می‌شود. بنابراین، به هیچ عنوان نمی‌توان در چنین شرایطی، بورس را به گروه‌های مختلف تقسیم کرد. زیرا ما در کنار بورس، اعتماد مردم را داریم که این دو با یکدیگر ارتباط دارند و متأسفانه، این اعتماد، خدشه دار شده و ترک خورده است تا جایی که در حال مشاهده نتیجه‌اش هستیم.محبی در پاسخ به این پرسش که «آیا بورس، کانال ۱.۵ میلیون واحدی را ازدست می‌دهد یا خیر؟» گفت: احتمال دارد که بورس، کانال ۱.۵ میلیون واحدی خود را ازدست بدهد و به همین دلیل، روی یک موضوعی تأکید و تمرکز می‌کنم و آن هم اعتماد مردم است. اگر دولت برای جلب اعتماد مردم تلاش نکرده و به این مهم توجه نکند که سرمایه اصلی‌اش مردم و جلب اعتماد آن‌هاست و شاهد این مسئله در بورس نباشیم، ممکن است که هر حمایتی براحتی ازدست برود. بنابراین، زمانی می‌توانیم امیدوار به رشد در بورس باشیم که مردم در این صحنه حضور پیدا کنند. یعنی اگر ما در انتخابات به حضور پُر شور مردم نیاز داریم باید بدانیم که برای رشد بازار هم نیازمند حضور پُرشور مردم هستیم که سرمایه‌های هر دولتی هستند و همان طور که گفتم این حضور پُرشور، نیازمند اعتماد سازی است چراکه در چنین شرایطی، مردم، سرمایه ازدست رفته را دوباره وارد این بازار نمی‌کنند.او با اشاره به سهم‌های تأثیرگذار در بازار سهام ادامه داد: بازار، از سهام و مردمی که سهام را می‌خرند و یا می‌فروشند تشکیل شده است. زیرا ذات بازار، خریدار، فروشنده و محصول است و غیر از این‌ها هم نداریم. بنابراین، در صورتی که ما به دنبال بهبود شرایط هستیم بدون شک، باید شرایط محصولاتمان که همان سهام است هم بهتر شوند. در حال حاضر، با توجه به قیمت‌های ارزنده‌ای که در بازار داریم، نه فروشنده باید راضی شود دارایی ارزنده خودش را به سمن وقف بدهد و نه زمانی که خریدار می‌بیند سهمی به بهترین قیمت‌ها معامله می‌شود، از این موضوع چشم پوشی کند. اما متأسفانه، این رویکرد را نمی‌بینیم.این تحلیلگر و پژوهشگر بازارهای مالی، درمورد تأثیر نرخ دلار بر معاملات روزهای آتی افزود: درواقع باید ببینیم قدرت پول ملی ما تا چه اندازه کم و زیاد شده است؟ یعنی به جای این که به اسم قیمت دلار به آن نگاه کرده، ارزش پول ملی کشور را مشاهده کنیم. وقتی یک شاخص به نام دلار در حال زیاد شدن است، این نشان می‌دهد که قدرت پول ملی ما کاهش پیدا کرده است. به همین دلیل، ارزش و سهم‌ها به ویژه سهم‌های ارزنده باید بالاتر بروند و زمانی که شاهد این موضوع در بازار نیستیم، بازار هم به اشتباه فکر می‌کند که دلار ارزنده است ولی سهم ارزنده نیست. از اینرو، به دلار روی آورده می‌شود. درصورتی که دولت باید آن قدر قدرتمند عمل کند که با هدایت سرمایه به بازار سرمایه و بخش مولد اقتصاد، خودش را از شرایط نامطلوب نجات دهد. اما درواقع، این کار را انجام نمی‌دهد.