نسخه های بی اثر در اقتصاد کشور

امیر دیانی- مدیر مسئول:  نوسانات اقتصادی امان مردم را بریده است بطوریکه طی ماه های اخبر تورم افسار گسیخته روند رو به رشد و فزاینده ای را طی کرده است.
این رشد افسار گسیخته، به گونه ای بر زندگی مردم اثر گذاشته که ادامه این رویه کشور را با بحران مواجه خواهد ساخت. اگر بخواهیم مردم جامعه را به سه بخش تقسیم کنیم بخش اول سرمایه دارانی هستند که راحت تر با این شرایط کنار می آیند چنانچه بر ارزش سرمایه شان روز به روز افزوده شده و به موازات آن نوسانات اقتصادی را کمتر لمس خواهند کرد اما قطعا این قشر نیز در طولانی مدت با بحران مواجه خواهند شد.
بخش دوم قشر متوسطی هستند که طی این سالها اندوخته ای برای خود ذخیره کرده اند و با شروع نوسانات اخیر برای گذران زندگی به ناچار به اندوخته خود روی خواهند آورد که قطعا اندوخته این طیف متوسط در طولانی مدت پاسخگو نخواهد بود.
بخش سوم اقشار ضعیفی هستند که در حالت طبیعی و بدون نوسان اقتصاد نیز برای امرار معاش با مشکلات عدیده ای مواجه هستند. این طیف آسیب پذیرترین افراد جامعه هستند و کوچکترین آلارم های تورم زندگی شان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.
بدون شک در کشور ما تعداد قشر سرمایه دار به نسبت دو قشر متوسط و ضعیف بسیار کمتر است و این نشان دهنده شروع یک بحران جدید برای جامعه ایران است.
اینکه چگونه با گذشت 40 سال از انقلاب اسلامی هنوز نتوانسته ایم برنامه مدونی برای اقتصاد کشور تعبیه و طراحی کنیم جای بسی تعجب و شگفتی است.
در کشور ما هر روز بر تعداد نسخه پیچان وضعیت آشفته اقتصاد کشور افزوده می شود و هر کسی به نوبه خود راهکار ارائه می دهد. در این بین مسئولین نیز هر کدام به عنوان علامه دهر خود را معرفی می کنند و دو طیف مخالف و موافق دولت آنقدر نسخه برای شفای اقتصاد کشور می پیچیند که فکر می کنیم همین روزها و ماه های آینده فقر و فلاکت از اقتصاد کشور رخ بر می بنندد.
اما متاسفانه واقعیت چیز دیگری است. هیچکدام از نسخه های پیچیده شده تا به حال برای اقتصاد کشور کارایی نداشته و گویی این نوسانات هیچ گاه قصد خروج از اقتصاد کشور را ندارد چرا که نسخه ها با واقعیات اقتصادی کشور همخوانی ندارد.
در این بین تحرکات و واکنش های دولتمردان نیز جالب است. به طور مثال چندی پیش شهردار سابق تهران برای اقتصاد کشور نسخه پیچید! اما همین آقای شهردار در دوران ریاستش بر شهرداری تهران کلی بدهی برجای گذاشت. یا فلان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم مدعی است که اگر بر مسند ریاست جمهوری تکیه می زد اوضاع اقتصاد به این روز درنمی آید.
فارغ از همه پیشنهادات و انتقادات و راه حل های ارائه شده به دولت یکی نیست که به آقایان بگوید اگر شما در بدنه دولت یازدهم و دوازدهم حضور ندشته و ندارید اما در بخش های خصوصی کشور و در دولت های قبلی حضوری فعال داشته و دارید. تا جایی که حافظه ما یاری می کند اقتصاد کشور همیشه با نوسانات دست و پنجه نرم می کرده است و آسیبش تنها به مردم رسیده است.
اما نکته دیگر اینکه اقتصاد تنها به مسئولین و اقتصاددانان برنمی گردد. مردم نیز نقش ارزنده ای در توسعه اقتصاد یک کشور دارند. هجوم مردم به سمت بازار برای خرید ارز، سکه، خودرو ، مسکن و احتکار اجناس نیز به اقتصاد کشور لطمه می زند.
زمانی که مردم متوجه گرانی می شوند به سمت بازارها هجوم می آورند و این هجوم و افزایش تقاضا منجر به افزایش قیمت ها خواهد شد. متاسفانه طی چند ماه اخیر یکی از دلایل اصلی که نوسانات را تشدید کرد عطش مردم برای خرید بود. این عطش باعث شد تا عده ای سودجو از آب گل آلود ماهی بگیرند و به فکر احتکار و گران کردن اجناس بیفتند.
با این رویه اقتصادی که برنامه ای مدون برای آن طراحی و تعبیه نشده است محکوم به شکست و فروپاشی خواهد بود.
مردم و مسئولین باید بدانند که کشور با شرایط خاصی مواجه است. زمانی که باید درب چاه های نفت را می بستیم یا حداقل ارز حاصل از فروش نفت را با برنامه ای مدون به تولید کشور تزریق می کردیم راهکاری اساسی اندیشده نشد و امروز گریبان اقتصاد کشور را همین بی مبالاتی ها نمی گرفت.
بهتر است مسئولین به فکر نسخه های قابل اجرا و شدنی برای اقتصاد کشور باشند و مردم نیز در این شرایط به بحران دامن نزنند و با مصرف بهینه و خودداری از احتکار و عطش برای خرید اجناس راه را برای عبور از شرایط آشفته فعلی فراهم سازند.