عصر ایران ؛ نهال موسوی – در همین چند روز که برنامه‌های نوروزی تلویزیون در حال پخش است اولین نکته‌ای که به چشم می‌خورد حضور پررنگ سلبریتی‌ها در تمام شبکه‌هاست.
پخش فصل جدید سریال زیرخاکی آغاز شده است و در همین چند قسمت اولیه مورد توجه مخاطبان قرار گرفته و انصافا که زوج پژمان جمشیدی و ژاله صامتی کاملا اوقات شاد و مفرحی را به داخل خانه‌ها بازگردانده‌اند.
از طرف دیگر هر وقت که به برنامه‌های ویژه عید نورزو نگاه می‌کنید چند سلبریتی در کنار مجری‌ها ایستاده‌اند و در حال حرف زدن هستند، در برنامه شب عیدی شبکه دو آقا رشید، بابک افرا، امیر علی اکبری (مبارز MMA )، سیروس میمندی، علی صالحی، حمیدرضا پگاه، ایرج نوذری، احمد نجفی و … در برنامه سال نو شبکه سوم سیما مهران غفوریان، شهاب عباسی، بیژن بنفشه خواه، حسین سلیمانی، مصطفی راغب، رامین نصیر ناصر، نعیمه نظام دوست، سینا حجازی، حامد همایون، سالار عقیلی، امید حاجیلی و … فقط بخشی از مهمانان برنامه‌ها بودند.
مصطفی قاسمی روزنامه نگار در مطلبی تحت عنوان پایان ماه عسل آقا وحید نوشت: «احتمالا ویدیوی اذان گفتن بنیامین بهادری را دیده‌اید که به نوعی آغازگر جنجالی ویژه‌برنامه‌های نوروز ۱۴۰۳ تلویزیون بود. برنامه‌هایی که با دورهمی سلبریتی‌ها در اغلب شبکه‌ها و شیرین‌کاری‌های آقای «جدی می‌فرمایید؟» ادامه یافت و از فردا با اجرای مریم مومن شرکت‌کننده ثابت مافیاهای نمایش خانگی در شبکه ۵ پیگیری می‌شود. جالب نیست که صداوسیمای ضدسلبریتی وحید جلیلی به صداوسیمای پرسلبریتی امروز برسد؟»
آنچه مهم است این است که تلویزیون و مدیران صداوسیما به این نتیجه رسیدند که نتیجه سالها کار و زحمت دیگران را نمی‌توان یک شبه دور ریخت و به جای آن اتفاقی را رقم زد که فقط مطلوب خودمان است حال به هر دلیلی… جایگزین سازی با برنامه‌های مشابه و کپی برداری و… هم باز جوابگو نیست.
حتی اذعان خود مدیران صداوسیما به افت شدید بینندگان تلویزیون هم به عنوان یک نوع واقع بینی باید تلقی شود و به قولی پذیرفتن شکست اولین قدم برای راه به سوی پیروزی است.
رسانه مهمی چون تلویزیون به ویژه در کشور ایران که هیچ گونه رقیبی در بخش خصوصی یا نیمه خصوصی ندارد و یک نهاد کاملا دولتی است (پولش را از دولت می‌گیرد) که بر اساس پول مالیات و درآمد ملی می‌چرخد، باید به دور از هرگونه جناح بازی یا دسته و گروه بندی برای همه مردم ایران برنامه بسازد.
این مهم رقم نمی‌خورد مگر این که یک نگاه بالادستی فراجناحی در میان مدیران صداوسیما حاکم باشد که این مهم را تمییز دهد که قرار نیست همه چیز را فدای چند ایده کرد.
اتفاقا حال همان ایده‌هایی که قبلا همواره به عنوان شمشیر نقد از طرف برخی افراد و مدیران کنونی صداوسیما به همه طرف زخم می‌زد در مجال محک قرار گرفت و مشخص شد که حتی در حد همان ایده هم جوابگو جامعه امروز ایران نیست.
حال احتمالا در شب‌های آینده و شب سال تحویل بسیاری سلبریتی و برنامه سازان دیگر هم پا به عرصه تلویزیون خواهند گذاشت و این جعبه جادو تماشایی‌تر خواهد شد. فصل جدید نون خ در راه است، عمو پورنگ به شبکه دو برگشته است، ایرج طهماسب قرار است برای شبکه نسیم برنامه مهمانی را بسازد.
برنامه‌های گفتگو محور چون شب خوش و برمودا در حال پخش است که هر کدام مهمانان خاص را دعوت می‌کنند که برخی اوقات همان سلبریتی‌ها هستند، یا خود سلبریتی‌ها مجری برنامه هستند مانند محمدرضا گلزار، سید جواد رضویان، مهران غفوریان، یوسف تیموری و … از مهران مدیری هم برای ادامه همکاری دعوت به کار شده است و …
آنچه پر واضح مشخص است این است که مدیران صداوسیما و علی الخصوص تلویزیون پذیرفتند که خرچ هزاران میلیارد تومان از پول بیت المال بدون مخاطب هیچ دستاوردی برای هیچ کس نخواهد داشت.
خلاصه کلام این که اولین پیام بهاری سال 1403 این است: صداوسیما شکست خود را پذیرفت واین اتفاق خوبی است.
